'Nepali Nepal Jaa...
Bhutia Bhutan Jaa...
Lepcha ko thau chaina...!!"
- Old Settlers of Sikkim
This is what the posters read on the streets of Sikkim, and it was credited to Old Settlers of Sikkim. This poem depicts my frustration and anger on reading and hearing about the same.
P.S. This are my personal thoughts and I am not trying to manipulate anyone.
P.S. This are my personal thoughts and I am not trying to manipulate anyone.
हिँजो राति म साह्रै छ्टपटाए
एता फर्के म, उता फर्के
कुरा के के खेलाए मनमा
झसंग-झसंग ब्यूंझे म,
निंद्रा पटक्कै लागेन ।
दिँउसो बड़ाबाउले पत्रिका पढदा
निकै फतफताउदै थिए,
‘हामी खाँटि सिक्किमे नेपाली,
बिदेशी हामी कि तँ हरु?’
भन्दै कराउँदै थिए ।
कुरो एसो बुझ्दा त
साँच्चै नै, मनै अमिलो भयो,
पहिला त अरुतिर बिदेशी (चाईनिज) भन्थे
अब त आफ्नै सिक्किममा पनि भन्न थाले,
आँटै हो कि इनिहरुको,
कि हाम्रो धैर्यको परिक्षा लिएको हो ?
कि साह्रै ‘old’ भएर
मगजले काम गर्न छाड़ेको हो ?
हन हाम्रो बाजेले त सिक्किम
लाप्चे, भोटे र नेपालीको भन्थे,
हाम्रा त बाजेको बाजे पनि
सिक्किमे नै थिए रे !
आज अचानकै हामीलाई बिदेशी भन्नेले
भोलि लखेट्न बेर छैन……
को हुन इनिहरु, कहिले आएका हुन
कता बाट आए, कँहा बाट छिरे ?
आज हाम्रै घरमा आएर
यो तेरो घर होइन भन्दैछन, कठैबर.....
यो लान्छ्नाले यदि कसैको मनमा
डड़ेलो लाग्दैन भने,
त्यो गोर्खे खुन उम्लिन्दैन भने,
जुरुरु कन्छिरी तातिन्दैन भने,
कहिले तातिने हो ?
जब कुम्लो कटेरो बोकाई
डाँड़ा कटाँऊछ तब ?
कि ‘भागो हमारा सिक्किम से….’
भन्छ तब ?
अब त क्रांतिकारी होस कि संग्रामी होस,
प्रजातांत्रिक होस कि कांग्रेसि होस
या त हिमाली राज्य नै होस,
झण्डा एक दुई दिन घरमा थन्काई
त्यो ruling र opposition को भावना लुकाई,
सबै मिली जुली, साथ भई
बोल्ने बेला आएको छ,
बिदेशी को हो र को होइन
लेखा-जोखा हिसाब गर्ने बेला आएको छ,
मैले त झण्डा थन्काईसके
तँपाई पनि एक-दुई दिन थन्काउनुहोस,
मेरो त कन्छिरी तातियो
अब तँपाई पनि तताउनुहोस,
सिक्किमे नेपालीको अस्तित्व माथि
यसरी प्रश्न हुँदा
लाटो भै मुक दर्शक नबन्नुहोस,
अझै पनि मुक दर्शक नबन्नुहोस ॥
- अमिर भण्डारी ‘छ्त्रे’
मलबाँसे, सोरेंग
एता फर्के म, उता फर्के
कुरा के के खेलाए मनमा
झसंग-झसंग ब्यूंझे म,
निंद्रा पटक्कै लागेन ।
दिँउसो बड़ाबाउले पत्रिका पढदा
निकै फतफताउदै थिए,
‘हामी खाँटि सिक्किमे नेपाली,
बिदेशी हामी कि तँ हरु?’
भन्दै कराउँदै थिए ।
कुरो एसो बुझ्दा त
साँच्चै नै, मनै अमिलो भयो,
पहिला त अरुतिर बिदेशी (चाईनिज) भन्थे
अब त आफ्नै सिक्किममा पनि भन्न थाले,
आँटै हो कि इनिहरुको,
कि हाम्रो धैर्यको परिक्षा लिएको हो ?
कि साह्रै ‘old’ भएर
मगजले काम गर्न छाड़ेको हो ?
हन हाम्रो बाजेले त सिक्किम
लाप्चे, भोटे र नेपालीको भन्थे,
हाम्रा त बाजेको बाजे पनि
सिक्किमे नै थिए रे !
आज अचानकै हामीलाई बिदेशी भन्नेले
भोलि लखेट्न बेर छैन……
को हुन इनिहरु, कहिले आएका हुन
कता बाट आए, कँहा बाट छिरे ?
आज हाम्रै घरमा आएर
यो तेरो घर होइन भन्दैछन, कठैबर.....
यो लान्छ्नाले यदि कसैको मनमा
डड़ेलो लाग्दैन भने,
त्यो गोर्खे खुन उम्लिन्दैन भने,
जुरुरु कन्छिरी तातिन्दैन भने,
कहिले तातिने हो ?
जब कुम्लो कटेरो बोकाई
डाँड़ा कटाँऊछ तब ?
कि ‘भागो हमारा सिक्किम से….’
भन्छ तब ?
अब त क्रांतिकारी होस कि संग्रामी होस,
प्रजातांत्रिक होस कि कांग्रेसि होस
या त हिमाली राज्य नै होस,
झण्डा एक दुई दिन घरमा थन्काई
त्यो ruling र opposition को भावना लुकाई,
सबै मिली जुली, साथ भई
बोल्ने बेला आएको छ,
बिदेशी को हो र को होइन
लेखा-जोखा हिसाब गर्ने बेला आएको छ,
मैले त झण्डा थन्काईसके
तँपाई पनि एक-दुई दिन थन्काउनुहोस,
मेरो त कन्छिरी तातियो
अब तँपाई पनि तताउनुहोस,
सिक्किमे नेपालीको अस्तित्व माथि
यसरी प्रश्न हुँदा
लाटो भै मुक दर्शक नबन्नुहोस,
अझै पनि मुक दर्शक नबन्नुहोस ॥
- अमिर भण्डारी ‘छ्त्रे’
मलबाँसे, सोरेंग
